ما دل خودمونرو هم گم كرديم؛ خيلي وقته كه بي دل شديم، ديگه يادمون رفته دل اصلاً چه شكليه كه بخواهيم ببينيمش و بشناسيمش!
.
جوهر اين خودنويس كه خودش نشون داد داره ميتمومه، مثل يه آدم كه سن‏ش بالاست و ديگه امروز فرداش واضحه، اما اگه تو جووني درك كني و لحظه اي از يادنبري كه شايد همين الان، اونوقت اوضاعت فرق ميكنه.
و چقدر آدمي فراموش كاره!
امروز مرگ عزيزت رو ميبيني و تلنگري، فردا غرق دنيايي و هيچ هيچ!!
.
خدايا ما رو به راه راست هدايت كن! دست دل بي دل شده‏مان را بگير!