جوهر روان نويس تموم شد؟!

آپ نكرديد...

اينم يه سبك پست زدنه،‏جالبه !

در مورد آدمهايي كه موقع حرف زدن به ديوار نگاه مي كنن،‏قبلا فكر مي كردم نيستن ،‏ولي حالا مي بينم كه كم هم نيستن !

علم مي گه اجسام شفاف نور رو بيشتر جذب مي كنن ،‏وقتي شفاف مي شم ،‏از اين آدما زياد مي بينم !!

يا حق .

دوباره سلام!
ممنون از جواب و عمومي كردن؛ البته منظورم اين نبودا. حق و برخوردنِ تناقض نداشت از نظر من!
ميخواستم بگم كه يعني تكليف آدم مشخص نيست! (آخه ديده بودم كه بعضي نظرات عمومي ميشه و جواب ميگيره!)
بعد اينكه البته نظر براي نويسنده، نوشته ميشه وگرنه كه تو دل خودمون نگهش ميداشتيم، مثل خيلي هاي ديگه. اما گفتم كه چرا دوست دارم گاهي نظرم رو ببينم (بعضي وقتا تو يه حس خاصي هستي و از خوندن يه مطلب چيز خاصي ميگيري و نظري ميدي كه ممكنه بعد از چند وقت كه دوباره مطلب رو ميخوني و حالي متفاوت داري نظرت كمي تغيير يا بيشتر تغيير كرده باشه! به خصوص واسه يكي كه سعي كرده رو هوا نظر نده!)
همين ديگه!
بازم ممنون.

سلام! (همين وابستگي به سلامت!)
ممنون از نظرات؛ اومدم باقي وابستگي‏ها رو تو يه جور ديگه بخونم كه چيزي نديدم.
راستي اين خصوصي سازي يه كم حرص درآره ها! آدم بعضي وقتا دلش ميخواد نظر خودش رو بخونه ببينه نظرش بعد از يه مدت و دوباره خوندن عوض شده يا نه، ميخوره تو ذوقش!
اين حق رو براي صاحب بلاگ قائلم كه نذاره هر نظري منتشر شه ولي اين جوري هم يه جورايي به خواننده‏ي نظردهنده توهين ميشه كه نميفهمه الان نظرش چه نقش و حكمي داره؛ تأييد بوده يا نه يا ....!
دل شاد باشيد و حق نگهدارتان.

يا لطيف

دل داده ام بر باد

بر هرچه بادا باد ...

سلام

تازه امروز كاملا اتفاقي كامنتي رو كه قبلا گذاشته بوديد ديدم و به اينجا رسيدم !

نميدونم چرا ولي شايد قسمتم اين پستتون بوده !

به هر حال جوهر روان نويس شما هم كه تموم بشه آب هاي اين خاك همچنان جاري ست ! با آب بنويسيد كه بر سنگ بماند !!

اگه پرنده شدين تو دشت سيب هاي سرخ براي بال هاي ما هم دعا كنيد ...

روزها در گذرند و به قول شما كربلا همچنان جاريست.....

شايد جوهر روان نويس تموم شه اما جوهر ذهن سر جاشه پس تا وقتي هست بايد نوشت !‏

هميشه از واقعيت راه گريزي نيست

نوشتن روي كاغذ بسيارررررررر لذت بخش است!

عجب ما كه نفهميدم قصه اصلا چي بود!

ما دل خودمونرو هم گم كرديم؛ خيلي وقته كه بي دل شديم، ديگه يادمون رفته دل اصلاً چه شكليه كه بخواهيم ببينيمش و بشناسيمش!
.
جوهر اين خودنويس كه خودش نشون داد داره ميتمومه، مثل يه آدم كه سن‏ش بالاست و ديگه امروز فرداش واضحه، اما اگه تو جووني درك كني و لحظه اي از يادنبري كه شايد همين الان، اونوقت اوضاعت فرق ميكنه.
و چقدر آدمي فراموش كاره!
امروز مرگ عزيزت رو ميبيني و تلنگري، فردا غرق دنيايي و هيچ هيچ!!
.
خدايا ما رو به راه راست هدايت كن! دست دل بي دل شده‏مان را بگير!